Page 266 - PLH_Thailand_Facilitator_full_2020JUN21 THAI
P. 266
6. ผูปกครองหันเหความสนใจเด็กไปสูกิจกรรมใหม: “มาลางมือเร็ว”
7. เด็กยอมทําตามคําสั่ง แมวาอาจจะยังไมพอใจอยูก็ตาม ผูปกครองชมเด็ก
8. พูดคุยกันวาการฝกบทบาทสมมุติเปนผูปกครองและเด็กเปนอยางไรบาง
ฝกปฏิบัติในกลุม ครั้งที่สาม: การใชการเพิกเฉยและการใหผลติดตามรวมกันเมื่อเด็ก
รองไหอาละวาดหลังจากไดรับผลติดตาม
ื
1. ผูปกครองออกคําสั่งใหเด็กทําเหมอนครั้งกอนหนานี้ (คอ – “เก็บของเลนไวในกลองนะลูก [เรียกชื่อ
ื
ลูก]”)
2. เด็กพูดวา “ไม” หรือไมตอบสนอง
ํ
ี
ํ
ู
ํ
3. ผูปกครองใหเด็กเลือกวาจะทาตามคาสั่ง หรือจะรับผลติดตาม แลวออกคําสั่งซ้ําอกครั้ง โดยใชคาพด
เดิมและพูดชา ๆ ดวยน้ําเสียงสงบและมั่นคง “ลูกเลือกเอานะ วาจะเก็บของเลนเดี๋ยวนี้ หรือจะไมได
เลนอีกหลังกินขาวเย็นแลว”
4. ผูปกครองรอ 5 วินาท เด็กยังไมยอมทําตามคําสั่ง
ี
5. ผูปกครองใหผลติดตามโดยพูดวา: “เพราะวาลูกไมยอมเก็บของเลน ลูกก็จะเลนกับมันหลังอาหาร
เย็นอีกไมไดนะ”
6. ผูปกครองหันเหความสนใจเด็กไปสูกิจกรรมใหม: “มาลางมือเร็ว”
7. เด็กรองดิ้นอาละวาดและบนหรือตอวารุนแรง เชน “มันไมยุติธรรม!”
8. ผูปกครองเพิกเฉยเด็ก
9. เด็กหยุดรองดิ้นอาละวาด
10. ผูปกครองใหความสนใจเด็กในเชิงบวกโดยชมเด็กที่นังอยูเงียบ ๆ ได แลวหันเหเด็กไปสูกิจกรรมใหม
11. พูดคุยกันวาการฝกบทบาทสมมุติเปนผูปกครองและเด็กเปนอยางไรบาง
หลักสูตรการอบรม
ื่
็
คูมือวิทยากร การเลี้ยงดูเด็กเพอใหมีสุขภาพดีตลอดชีวิต สําหรับเด็กเลก – ฉบับภาษาไทย | ชั่วโมงที่ 7 260