Page 266 - PLH_Thailand_Facilitator_full_2020JUN21 THAI
P. 266


                   6.  ผูปกครองหันเหความสนใจเด็กไปสูกิจกรรมใหม: “มาลางมือเร็ว”
                   7.  เด็กยอมทําตามคําสั่ง แมวาอาจจะยังไมพอใจอยูก็ตาม ผูปกครองชมเด็ก

                   8.  พูดคุยกันวาการฝกบทบาทสมมุติเปนผูปกครองและเด็กเปนอยางไรบาง


               ฝกปฏิบัติในกลุม ครั้งที่สาม: การใชการเพิกเฉยและการใหผลติดตามรวมกันเมื่อเด็ก

               รองไหอาละวาดหลังจากไดรับผลติดตาม

                                                  ื
                   1.  ผูปกครองออกคําสั่งใหเด็กทําเหมอนครั้งกอนหนานี้ (คอ  – “เก็บของเลนไวในกลองนะลูก [เรียกชื่อ
                                                                   ื
                                                         
                       ลูก]”)
                                  
                   2.  เด็กพูดวา “ไม” หรือไมตอบสนอง
                                          
                                              ํ
                                                                                         ี
                                                                                                     ํ
                                                                                                       ู
                                                    ํ
                   3.  ผูปกครองใหเด็กเลือกวาจะทาตามคาสั่ง หรือจะรับผลติดตาม แลวออกคําสั่งซ้ําอกครั้ง โดยใชคาพด
                                                                                                      
                       เดิมและพูดชา ๆ ดวยน้ําเสียงสงบและมั่นคง “ลูกเลือกเอานะ วาจะเก็บของเลนเดี๋ยวนี้ หรือจะไมได
                       เลนอีกหลังกินขาวเย็นแลว”
                        
                   4.  ผูปกครองรอ 5 วินาท เด็กยังไมยอมทําตามคําสั่ง
                                         ี
                   5.  ผูปกครองใหผลติดตามโดยพูดวา: “เพราะวาลูกไมยอมเก็บของเลน ลูกก็จะเลนกับมันหลังอาหาร
                       เย็นอีกไมไดนะ”
                   6.  ผูปกครองหันเหความสนใจเด็กไปสูกิจกรรมใหม: “มาลางมือเร็ว”
                                                              
                   7.  เด็กรองดิ้นอาละวาดและบนหรือตอวารุนแรง เชน “มันไมยุติธรรม!”
                   8.  ผูปกครองเพิกเฉยเด็ก

                   9.  เด็กหยุดรองดิ้นอาละวาด

                   10. ผูปกครองใหความสนใจเด็กในเชิงบวกโดยชมเด็กที่นังอยูเงียบ ๆ ได แลวหันเหเด็กไปสูกิจกรรมใหม

                   11. พูดคุยกันวาการฝกบทบาทสมมุติเปนผูปกครองและเด็กเปนอยางไรบาง

































    หลักสูตรการอบรม
                                          ื่
                                                                            ็
    คูมือวิทยากร           การเลี้ยงดูเด็กเพอใหมีสุขภาพดีตลอดชีวิต สําหรับเด็กเลก – ฉบับภาษาไทย    |   ชั่วโมงที่ 7   260
   261   262   263   264   265   266   267   268   269   270   271